رابطه شیوه های مقابله با استرس و اسنادهای علی با شادکامی در دانش آموزان پایه سوم دبیرستان

هدف از پژوهش حاضر ، بررسی ارتباط بین شیوه های مقابله با استرس و اسناد های علی با شادکامی است. روش پژوهش به صورت توصیفی- همبستگی پیش بین و حجم نمونه برآورد شده برابر با 259 نفر(132 پسر و 127 دختر) از دانش آموزان پایه سوم متوسطه شهرستان زابل می باشد، که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه شیوه های مقابله با استرس اندلر و پارکر(1990)، سبک اسناد پیترسون(1982) و شادکامی آکسفورد (1989) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر از آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده گردید.و جهت آزمون فرضیه ها به صورت مقایسه ای میانگین ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد: 1) بین شیوه مقابله مسئله مدار و شادکامی در هر دو جنس رابطه مثبت و معنادار و بین شیوه مقابله هیجان مدار و شادکامی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. 2) بین اسنادهای علی در موقعیت مثبت و منفی با شادکامی در هر دو جنس رابطه معناداری یافت نشد. 3) بین دانش آموزان دختر و پسر در سبک مسئله مدار و هیجان مدار تفاوت معناداری وجود ندارد اما در سبک اجتنابی بین دو جنس تفاوت معنادار است. 4) میانگین نمره اسنادهای علی در بعد درونی- بیرونی و پایدار- ناپایدار بین دو جنس دختر و پسر تفاوت معنادار است اما در بعد کلی- اختصاصی تفاوت معنادار نیست. 5) میانگین شادکامی در بین دانش آموزان دختر و پسر یکسان است.